Yılmaz Özdil yazdı: "Adalet mülkün temelidir zulmün temeli değil…"

Yılmaz Özdil yazdı: "Adalet mülkün temelidir zulmün temeli değil…",

Kafkasya'dan göç etmiş bir ailenin çocuğuydu. İlkokulu, tek öğretmenli, beş sınıfın birarada eğitim gördüğü köy okulunda okudu.

Çerkez mertlik hikayeleriyle büyüdüğü için, askerlik tutkusu vardı. Ortaokul yıllarında boyu kısa olduğu için az kalsın askeri liseye giremiyordu. Neyse ancak, okul komutanı babacan adamdı, “karavana yediğinde boyu uzar” diyerek elinden tuttu, kaderini değiştirdi.

Mustafa Kemal'in askeriydi, harp okulu yıllarında haftasonu izinlerinde arkadaşları sinemaya giderken, o mutlaka Anıtkabir'e gider, yüreğindeki Atatürk sevgisini besler, büyütürdü.

Subay çıktığında gücü yettiğince yoksullara destek ederdi, yeni bir palto aldığında örneğin, sırtındakini çıkarır, cebine de azıcık para koyarak, sokakta üşüdüğünü gördüğü ilk kişiye verirdi.

Her anlamsız vaktinde İngilizce çalışır, elinde ufak bir radyoyla tanıdık olmayan kanalları peşine düşüp takip eder, dünyada olup bitenlerden herkesten önce farkında olurdu.

ABD, İngiltere, Belçika ve İtalya'da tahsis yaptı, canından çok sevdiği vatanının çıkarlarını korumak için tüm gücüyle çalıştı.

Diyarbakır'da Van'da asayiş komutanlığı yaptı, her harekatta askerinin önünde olur, onları güç koşullarda yüreklendirir, yemeleri içmeleriyle bana kalırsa ilgilendirdi.

YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN BURAYA TIKLAYINIZ!

Yılmaz Özdil yazdı: "Adalet mülkün temelidir zulmün temeli değil…", başlık adı altında Geniş bir şekilde Haberin detayları ve bilgisi verildi. Kaynak takip edilmektedir, yeni bilgiler geldiğinde anlık güncellenecektir.